TÜLAY ESEN

Geçtiğimiz yaz mezuniyet törenime çok yakın bir tarihte önüme macera dolu bir reklam filminde yapım asistanlığı fırsatı çıktı. TFF ve Ülker'in ortak çalışması olan Grassroots Futbol Köyleri'nde alt yapıdan yetişmeye başlayıp futbola gönül vermiş çocukların 10 günlük kamp boyunca neler yaşadıklarını, neler yaptıklarını ve neler hissettiklerini yansıtan bir reklam filmi çekilecekti. Ekip süperdi. Deplase Keyifler'le taraftarı Lig TV ekranına bağlayan Rio Film ekibiyle birlikte olacaktım. Bir yandan çok sevdiğim okulumdan ayrılırken atacağım kep, öte yandan böylesine güzel bir reklam filminin içinde olabilme şansı, beni hayatımın zor kararlarından birini vermek zorunda bıraktırdı. Bir günün sonunda, hayatımın en gururlu günlerinden birinde olmak yerine idealist ruhumla reklam filminde çalışmayı tercih ettim. Reklam filmi öncesinde bana düşen çalışmalar, organizasyon, bütçe derken 30 Haziran öğleden sonra reklam filmi için Nevşehir'e indik. Buradan sonra Kartepe'

Bize medya 3.0’ı veren aynı teknoloji, gazetecilik kurumu olarak bildiğimiz 20. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkan gazeteciliğin güçlü kurumsal üreticiler birliği maddi yönden felaketin eşiğinde. Özellikle son on yılda, gerçeklik habercilikle karşı karşıya kaldı. Yayınlar ve habercilik eskisi gibi değiller, içi boş kabuğa dönmüşler. Peki, ne oldu? Kolay cevap, reklamcılığın ortadan kalktığı olacaktır. Bunun tohumları yıllar önce, gazete ve yerel televizyon istasyonlarının para basmak için yetkili olmalarıyla ekilmişti zaten. Bunun sebebi ise, basım ve yayın lisanslarının maliyeti, diğer şeylerin yanı sıra potansiyel rakiplerin bu pazarlara girme isteğiyle beraber, aşılacak engellerin ve ödeneklerin çok yüksek olmasıydı. Günlük gazete işinde ise rekabet giderek azalıyordu, son yüzyılın sonlarına doğru birden fazla gazete satın alan topluluklar artık nadir görülüyordu. Yani gazeteler tekel, yerel televizyon istasyonları ise oligopol olmuştu.  Az sayıda şirketin ülkelerin me